Grób Oskara Schindlera | Życie, śmierć i ostateczne miejsce spoczynku

Do końca wojny Schindler wydał całą swoją fortunę na łapówki i nielegalne zakupy prowiantu dla swoich pracowników. Podróżował do Ratyzbony, a następnie do Monachium, niemal bez środków do życia, ale nie rozkwitł w powojennych Niemczech. W 1949 roku Schindler przeniósł się do Argentyny, gdzie eksperymentował z hodowlą kurczaków, a później nutrii (nutrii), małego ssaka hodowanego dla jego futra. Po bankructwie firmy w 1958 r. opuścił żonę i przeniósł się do Niemiec, gdzie prowadził szereg nieudanych przedsięwzięć biznesowych, takich jak fabryka cementu. W 1963 r. ogłosił bankructwo, a w następnym roku miał atak serca, w wyniku którego spędził miesiąc w szpitalu.

Schindler przetrwał dzięki pieniądzom wysyłanym przez Schindlerjuden z całego świata, utrzymując kontakt z wieloma Żydami, których spotkał podczas wojny, w szczególności ze Sternem i Pfefferbergiem. 9 października 1974 r. zmarł na żywo z powodu niewydolności wątroby. Jest jedyną osobą z partii nazistowskiej, która została uhonorowana pochówkiem na Górze Syjon w Jerozolimie. 8 maja 1962 r. Yad Vashem uhonorował Schindlera nabożeństwem, podczas którego na jego cześć w Alei Sprawiedliwych umieszczono drzewo świętojańskie w uznaniu jego wojennej pracy. Nawet do dziś wkład i dziedzictwo Oskara Schindlera są mile wspominane pośród ponurych wspomnień o holokauście.

Oskar Schindler jest odpowiedzialny za uratowanie życia 1200 Żydów poprzez zatrudnienie ich w swoich firmach produkujących naczynia emaliowane i amunicję w zagarniętej Polsce oraz Protektoracie Czech i Moraw podczas Holokaustu. Początkowo motywowany zyskiem, Schindler nauczył się dostrzegać nazistowską ideologię i docenił trudną sytuację Żydów. Wykorzystał swoją pozycję, aby uratować wiele istnień ludzkich i został uhonorowany miejscem pochówku na szczycie Góry Syjon w Jerozolimie. Hebrajski napis na jego grobie brzmi: "Sprawiedliwy wśród Narodów Świata", a niemiecki: "Niezapomniany Ratownik 1200 Prześladowanych Żydów". 24 czerwca 1993 r. Oskar Schindler i jego żona Emilie zostali uznani za Sprawiedliwych wśród Narodów Świata, co jest wyróżnieniem przyznawanym przez państwo Izrael nie-Żydom, którzy aktywnie uczestniczyli w ratowaniu Żydów podczas Holokaustu.

Był tematem powieści "Arka Schindlera" z 1982 r. i adaptacji filmowej "Lista Schindlera" z 1993 r., które przedstawiały jego życie jako nastawionego na zysk hochsztaplera, który ostatecznie wykazał się wielką inicjatywą, wytrwałością, odwagą i zaangażowaniem w ratowanie życia swoich żydowskich robotników. Artefakty związane z nieustraszonym czynem Oskara Schindlera są cenione do dziś. Na strychu mieszkania Ami i Heinricha Staehrów w Hildesheim w 1997 roku odkopano torbę należącą do Schindlera, w której znajdowały się historyczne zdjęcia i dokumenty. Pracownicy przeszukujący pudła z materiałami uzyskanymi przez autora Thomasa Keneally'ego odkryli duplikat jednego z wariantów listy w Bibliotece Stanowej Nowej Południowej Walii na początku kwietnia 2009 roku.